Mülâzımgil’den, Değerli Hemşerimiz Remzi Karakullukçu’nun 18 Mayıs 1972 tarihli dizeleri elimize geçti. ‘’Gurbetteki Bahçe Mahallesi Komşularına Çağrı’’ ve ‘’Gurbet’’ adlı dizelerini, imzasız ‘’öndeyiş’’iyle sunuyoruz.
‘’ÖNDEYİŞ
Soylu geçmişimiz ve yüce Atalarımızla övündüğümüz, Kemaliye’mizin Bahçe Mahallesinden, son bir umutla, bir yakarma, bir inleme geliyor, yüreğimize ağı sürerek. Fırat’ın derinliklerinde kimsesizlikten, unutulmuşluktan boğulan Bahçe Mahallesinin sesi beyinlerimizde yankılanıyor. Yankılanıyor Mevlananın ‘’GEL SEN DE GEL’’leriyle… Balabanga’da, Çatalkayada, Molla Mustafa’da bizde utanç ve de çıldırtma yaratarak haykırıyor.
Anadolu’nun kutlu topraklarının , Bahçe Mahallesinin öğretmeni, kardeşimiz, oğlumuz, arkadaşımız Remzi KARAKULLUKÇU’nun söyleyişine kulak verin, daha da derinden, sonsuz acıyla duyun yüreğinizde unutulmuş Bahçe’nin inlemesini…’’
GURBETTEKİ BAHÇE MAHALLESİ KOMŞULARINA ÇAĞRI
Terkedip gittiniz siz bu beldeyi,
Kardeşi, bacıyı, öz valideyi,
Kimler durduracak bu badireyi,
Gel sılayı ziyaret et hemşehrim.
Gelki Çohmar suyu daha hoş aksın
Uyuyan mahallen belki uyansın
Tanrı hepimizin yüzüne baksın
Bu senede bekliyoruz hemşehrim.
Yeminettin hiç sılaya gelmesin
Eşi dostu akrabayı görmessin
Bir komşunu gersen selâm vermessin
Zaman döner, bir sıla et hemşehrim.
Saray evlerimiz yıkıldı,
Sizin olta gurbete mi takıldı?
Bu yaz da boşuna yola bakıldı
Gel sende gör halimizi hemşehrim.
Mahalle yıkılmış kökünden gider
Bu dünya böyledir durmadan döner
Bir gün gelir BAHÇE tamamen söner
Söndürme ocağı gelde hemşehrim.
Kayıpetme evinizin yerini
Taşbaşında otur kurut terini
Kardeşi bacısı oğlu gelini,
Siz de gelin, siz de görün hemşehrim.
Ağaçlar kurudu yollar yıkıldı
Sanki mahallemiz ele mi satıldı
Ölesi gurbette kazık çakıldı
Biraz şenlet gel sılayı hemşehrim.
Bir ev burada bir ev karşıda kaldı
Gurbete gidenler oralı oldu.
Hani her yaz gelecektiniz noldu?
Böylemiydi sözleriniz hemşehrim.
Bahar sandım, yaz geçti de kış moldu
Sıla size hayal moldu düş moldu,
Gelip görmek bu kadar da güç moldu
Biz de gitsek iyi molur hemşehrim.
Acep bu halimiz neye varacak
Zaman incelmiştir nerde kopacak
Bulunur mu bu yarayı saracak
Gelen gider, giden dönmez hemşehrim.
Toybelen köyünde ışıklar yanar
Bizim viraneye baykuşlar konar
Mahallenin kalbi derinden kanar
Tez sar bu yarayı gelde hemşehrim.
Elbet vardır buna çare arayan
Kutsal eldir böyle yarayı saran
Hepimizden, hepinize saygıyla selâm
Gözümüz yoldadır, bilin hemşehrim.
Remzi KARAKULLUKÇU
18.Mayıs.1972
(Şiirin tamamı, aynen kopya edilmiştir. ALINTIDIR.)
BAHÇEDER
